اگر یاد تو از ذهن آشفته ی من پر می گرفت ، دیکر دلم این همه بغض پنهانی نداشت . . .
نگاهت رنج عظیمی است وقتی به یادم می آورد چه چیزهای فراوانی را هنوز به تو نگفته ام . . .
چه کسی می داند ،
که تو در پیله ی تنهایی خود ، تنهایی
چه کسی می داند ،
که تو در حسرت یک روزنه در فریادی
پیله ات را بگشا ،
تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایی . . .