یادداشت های ارغوانی - ۴۲

 

از فردا گرگ و میشا بوی دعای سحر می گیره وو غروبا بوی ربنا . . . 

 

داشتم به این فکر می کردم بزرگ ترین و شاید حتی تنها آرزوی آدمای عالم برزخ اینه 

 

که الان جای ما باشن . 

 

تا می تونن خوبی کنن و بارو بندیلشونو پر از خوبی کنن و سبکبار برن . . . ! 

 

برای ما سعادته که نعمت بزرگ زندگی تو دستامونه . 

 

و سعادت بزرگتری که یه ماه رمضون دیگه رو می بینیم . 

 

کاش از تک تک ثانیه هاش به راحتی نگذریم . . . 

 

التماس دعا  

التماس دعا  

التماس دعا  

التماس دعا