شبانه ی چهل و دوم . . .

 

این روزها که می گذرد . . . 

 

هر روز احساس می کنم که کسی در باد ، مرا فریاد می زند . . . 

 

شبانه ی سی و ششم . . .

 

کاش منم مثل تو بودم 

 

می زدم به بی خیالی . . . 

 

 

 

 

 

 

پ . ن : 

 

و این عاشقانه ی آرام . . .  فوق العاده . . . 

 

شبانه ی سی و پنجم . . .

 

صدا کن مرا مرا با صدای همیشه  

 

 تو ای دوست ، دردآشنای همیشه

  

 صدا کن مرا با همان لحن دلخواه

 

و تـکــرار کـن ماجــرای همیشه

 

و با من بیا باز تا اول عشق

 

پس از هیچ ، در ابتدای همیشه

 

صدای تو آن حزن موزون زیباست

 

 که می رویـد از جای جای همیشه

 

 و نـاخواستـه ردّپـای تـو پیداست

 

 میــان غــزلـواره هــای همیشه

  

بـیا تا بـه شـهر خدا پـل بـسازیـم

 

خـدای مـن و تـو ، خـدای همیشه

 

صدا کـن کـه تا بی نـهایت بـیایـم

  

بـه دنـبال تـو ، پـا به پـای همیشه  

 

و بگذار در دست های من جا بگیرند 

 

دل و دست هایت برای همیشه . . .