مگه یادم میره
خاطراتم با تو؟
لهجه ی خندیدن
حالت چشماتو؟
مگه یادم میره
تو عزیزم بودی؟
تو غم و تنهایی
همه چیزم بودی؟
تو رسیدی وقتی
گرم هق هق بودم
تو چرا رنجیدی؟
من که عاشق بودم
کوچه تا کوچه هنوز
جای پات جا مونده
تو که نیستی اما
عطرت اینجا مونده
بی تو سهم چشمام
ابره وو بارونه
لحظه های بی تو
منو می ترسونه
به یه جمله قانعم
به یه حرف یا یه نگاه
نازنین قصه
تو فقط منو بخواه . . .
" داریوش شهریاری "
رباعی هایی به امام زمان . . .
یک عمر تو زخم های ما را بستی
هر روز کشیدی به سر ما دستی
شعبان که به نیمه می رسد آقا جان
ما تازه به یادمان می آید هستی . . .
* * *
سرتاسر جان ما پر از تب نشده
چون جام جنون ما لبالب نشده
ما منتظریم ماه ، کامل بشود
دور قمری چهارده شب نشده . . .
"جلیل صفر بیگی "
زمانش رسیده برگردی . . .
گمان کنم که زمانش رسیده برگردی
به ساحت شب قدر ، ای سپیده ، برگردی
هزار بیت فرج نذر می کنم شاید
به دفتر غزلم ای قصیده ، برگردی
زمان آن نرسیده کرامتی بکنی
قدم به خانه گذاری به دیده برگردی؟
مزار حضرت مهتاب را نشان بدهی
به شهر سبزترین آفریده برگردی؟
گمان کنم که زمانش . . . گمان کنم حالا
که پلک شاعری من پریده ، برگردی
نگاه کن ، به خدا بی تو زندگی تنهاست
قبول کن که زمانش رسیده برگردی . . .
" نغمه مستشار نظامی "